ارزیابی تنوع ژنتیکی کپور معمولی (cyprinus carpio l) در کارگاه های اصلی تکثیر ایران با استفاده از نشانگرهای مولکولی ریزماهواره و d-loop
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی
- نویسنده خدایار رضایی
- استاد راهنما محمدرضا کلباسی
- سال انتشار 1393
چکیده
در مطالعه حاضر با بکارگیری نشانگرهای مولکولی ریزماهواره و d-loop تنوع و ساختار ژنتیکی ذخایر کپور معمولی پرورشی و کپور وحشی دریای خزر و همچنین لاین کپور پرورشی که از چین وارد ایران گردیده، بررسی شد. نشانگر ریزماهواره¬ برای بررسی ذخایر کپور معمولی در هفت استان کشور شامل مازندران، خوزستان، گیلان، گلستان، اصفهان، آذربایجان و سیستان و همچنین ذخیره وارد شده از چین استفاده شد (240=n). همچنین با استفاده از نشانگر mtdna علاوه بر ذخایر ذکر شده ، کپور وحشی دریای خزر نیز مورد بررسی واقع گردید (36=n). در شش جایگاه ریزماهواره (mfw1، mfw6، mfw7، mfw28، cca04 و cca12) میانگین محدود آللی، میانگین هتروزیگوتی مشاهده شده و مورد انتظار به ترتیب 10.83 تا 16، 1 و 0.88 مشاهده گردید. 46 آزمون از 48 آزمون ممکن به دلیل افزایش هتروزیگوسیتی خارج از تعادل هاردی-واینبرگ بود. mtdna (d-loop) هفت هاپلوتایپ در بین کل جمعیت¬ها وجود داشت. در آنالیز واریانس مولکولی (amova) نشانگر ریزماهواره تنوع درون جمعیتی (%96) و تنوع بین جمعیتی (%4) و میزان شاخص fst، 044/0 بود. این آنالیز برای mtdna تنوع درون جمعیتی (%42) و تنوع بین جمعیتی(%58) را نشان داد. دندروگرام حاصل از نشانگر ریزماهواره بر اساس فاصله ژنتیکی nei به روش upgmaجمعیت¬ها را در چهار کلاد قرار داد که جمعیت¬های شمال کشور در یک کلاد قرار گرفتند. درخت فیلوژنی d-loop به روش ml نمونه¬ها را در سه کلاد اصلی شامل جمعیت سیستان، جمعیت چینی و جمعیت¬های استان¬های کشور طبقه بندی نمود، دلیل جدا شدن جمعیت سیستان احتمالا وجود هیبرید¬هایی در جمعیت این استان است. در جمع¬بندی نهایی می-توان اظهار نمود، جابه جایی مولد بین کارگاه¬ها و مخلوط شدن جمعیت پرورشی با جمعیت وحشی، به علاوه وارد کردن جمعیت از دیگر کشور¬ها مانع از رسیدن جمعیت کپور پرورشی ایران به تنگنای ژنتیکی شده است و تنوع بین جمعیتی کم بود. در کل نیز تنوع ژنتیکی کمی در ذخایر کپور پرورشی ایران مشاهده شد. این تحقیق ضرورت بازنگری در مدیریت مولدین موجود در کشور و همچنین نظام بندی منسجم و علمی در وارد کردن جمعیت از دیگر کشور¬ها را نشان می¬دهد. زیرا جمعیت¬های وارد شده فقط به صورت مقطعی باعث بهبود وضعیت ژنتیکی کپور معمولی می¬شوند.
منابع مشابه
بررسی تنوع ژنتیکی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در آب های ایرانی دریای خزر با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای
تنوع ژنتیکی جمعیت‌‌های ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در حوزة جنوبی دریای خزر با نمونه‌برداری 120 قطعه ماهی کپور معمولی از سواحل استان گلستان، مازندران و گیلان با استفاده از ده جفت پرایمر ریزماهواره بررسی شد. نتایج نشان داد که هشت جایگاه ریزماهواره‌ای از ده جایگاه مورد بررسی، چندشکل بودند. میانگین تعداد آلل‌های مشاهده‌شده و مؤثر به ترتیب 08/7 و 29/4 بود و حداکثر ناخالصی مشاهده‌شده و مورد ان...
متن کاملبررسی تنوع ژنتیکی ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio) در آب های ایرانی دریای خزر با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای
تنوع ژنتیکی جمعیت های ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio) در حوزة جنوبی دریای خزر با نمونه برداری 120 قطعه ماهی کپور معمولی از سواحل استان گلستان، مازندران و گیلان با استفاده از ده جفت پرایمر ریزماهواره بررسی شد. نتایج نشان داد که هشت جایگاه ریزماهواره ای از ده جایگاه مورد بررسی، چندشکل بودند. میانگین تعداد آلل های مشاهده شده و مؤثر به ترتیب 08/7 و 29/4 بود و حداکثر ناخالصی مشاهده شده و مورد انت...
متن کاملارزیابی تنوع ژنتیکی آفتابگردان آجیلی (Helianthus annuus L.) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
تنوع ژنتیکی بین و درون 50 توده آفتابگردان آجیلی با استفاده از 10 نشانگر ریزماهواره مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد آلل در مکان‌های ژنی بین 2 تا 3 با میانگین 1/2 آلل به ازای هر مکانژنی بود. تعداد آلل مؤثر بین 948/1 در مکانژنی ORS785 و 468/1 در مکانژنی ORS1088 با میانگین 825/1 آلل برآورد شد. بیشترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار (484/0) در مکانژنی ORS785 و کمترین آن (268/0) در مکانژنی ORS10...
متن کاملارزیابی تنوع ژنتیکی آفتابگردان آجیلی (Helianthus annuus L.) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
تنوع ژنتیکی بین و درون 50 توده آفتابگردان آجیلی با استفاده از 10 نشانگر ریزماهواره مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد آلل در مکان‌های ژنی بین 2 تا 3 با میانگین 1/2 آلل به ازای هر مکانژنی بود. تعداد آلل مؤثر بین 948/1 در مکانژنی ORS785 و 468/1 در مکانژنی ORS1088 با میانگین 825/1 آلل برآورد شد. بیشترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار (484/0) در مکانژنی ORS785 و کمترین آن (268/0) در مکانژنی ORS10...
متن کاملارزیابی تنوع ژنتیکی زعفران (Crocus sativus L.) با استفاده از نشانگرهای مولکولی iPBS و SSR
به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی زعفران، شش اکوتیپ زراعی از نقاط مختلف استان خراسان رضوی (مشهد، تربتجام، گناباد و تربتحیدریه) و استان خراسان جنوبی (قاین و بیرجند) تهیه و با استفاده از نشانگرهای مولکولی iPBS و SSR مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیههای مولکولی نشان داد که 28 نشانگر iPBS و 22 نشانگر SSR به ترتیب 179 و 44 آلل چندشکلی را شناسایی نمودند و تعداد باندهای تکثیر یافته برای هر نشانگر به ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023